Luźna notka, ponieważ jestem w trakcie powolnego czytania Hyperversum i pisania prac zaliczeniowych :) Ostatnio bardzo często przeglądam w internecie zdjęcia zakładek do książek i podziwiam jakie ludzie mają kolekcje, a jeszcze bardziej pomysły, by robić własnoręczne cuda :) Osobiście mam 3 zakładki, ale dziś przeszukałam internet i natknęłam się na instruktażowe wideo jak zrobić zakładkowego potworka narożnego :) Postanowiłam spróbować, choć moje umiejętności manualne są, lekko mówiąc, ograniczone :) W każdym razie ten, którego Wam zaprezentuję jest pierwszy - testowy - dlatego gdzieniegdzie przybrudzony klejem i nie na odpowiednim papierze :) Ale następne (pewnie porobię w weekend dla Taty, Chłopaka, Brata i Bratowej) powinny być zdecydowanie ładniejsze ;-)

Na czytanie książek czas ostatnio dość ograniczony - zbliża się nieubłaganie sesja, miliard spraw czeka na załatwienie, ale i tak wieczorami, nocami, czy leniwymi popołudniami (w ramach odpoczynku) znajduję czas na to by oddawać się mojej pasji ;-)

Ale dzisiaj z innej beczki, przychodzę do Was z moimi nowościami! :) Pierwszy stos jest raczej nie do ruszenia, pójdzie do mojej biblioteczki i tam już zagości. Drugi - to zależy, możliwe, że trafi w obieg po przeczytaniu, ale to się okaże :)

1. Kazimierz Korkozowicz - Przyłbice i kaptury. Nagie ostrza. Książka kupiona dla mojego chłopaka, więc nie zagości u mnie na półce długo, ale kto wie - może ją w wakacje przeczytam. Kosztowała 12zł z 39zł w taniej książce, nówka sztuka, więc musiałam wziąć:)

2. Cecilia Randall - Hyperversum. Egzemplarz do recenzji od wydawnictwa esprit. Jestem niesamowicie szczęśliwa, że miałam do wyboru ten tytuł, bo słyszałam/czytałam o nim mnóstwo dobrego, a i mój chłopak chętnie przeczyta :)

3. Małgorzata Gutowska-Adamczyk - Cukiernia Pod Amorem. Zajezierscy, Cieślakowie, Hryciowie. Tyle słyszałam o tej serii, że musiałam kupić!

4. Susanne Collins - Igrzyska Śmierci, W Pierścieniu Ognia, Kosogłos. Moja dewiza mówi: zanim obejrzysz najpierw przeczytaj. Jako, że film teraz króluje w kinach, a książki z tego co widzę na lubimyczytać.pl rozchwytywane i pochłaniane, postanowiłam i ja poddać się temu szaleństwu, ale dopiero jak to dookoła ostygnie. Więc myślę, że pod koniec czerwca będę je czytać :)

Książki i filmy o życiu w gettach i obozach koncentracyjnych zaciekawiły mnie jakiś czas temu. Zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę wiem na ten temat tylko tyle ile przekazano mi w szkole - czyli mam jedynie mgliste pojęcie o cierpieniu, śmierci i okrucieństwie, które tam były codziennością. Jako kilkunastoletnia dziewczynka odmówiłam wyjazdu na wycieczkę szkolną do Oświęcimia. Wiedziałam, że to miejsce przytłoczy mnie i wyjdę stamtąd z tysiącem pytań, na które do dziś nikt nie udzielił odpowiedzi. Nie poszłam również do kina na "Pianistę", tym razem "uchronił" mnie przed tym mój starszy brat zdając sobie sprawę z mojej dziecięcej jeszcze wrażliwości. Dopiero niedawno przełamałam się i zaczęłam chłonąć tą część historii ciągle chcąc wiedzieć więcej.

"Nadzieja umiera ostatnia" jest zapisem wspomnień Żydówki Haliny Birenbaum, która w czasie wybuchu II Wojny Światowej miała 10 lat. Do 13 roku życia udało jej się wraz z rodziną ukrywać w getcie warszawskim, wiele razy cudem uniknęli łapanek, wywozu do Treblinki i bezpośredniej śmierci z rąk esesmanów. Te "cuda" zawdzięczali głównie matce, jej silny charakter i pragnienie ochrony rodziny za wszelką cenę pomogły im długo uciekać przed losem jaki Niemcy przygotowali dla Żydów. Niestety, w końcu dobra passa się skończyła i trafili do transportu, który wywiózł ich do Majdanka.

Tego co przeżyła Halina w obozach w Majdanku, Oświęcimiu, Ravensbruck i Neustadt nie jestem Wam w stanie opowiedzieć. Myślę, że i sama autorka w swojej książce nie dała rady opisać całego zła, którego doświadczyła. Każdy dzień zaczynał się i kończył pod znakiem katorżniczej pracy, ciężkich chorób i epidemii, śmierci bliskich i obcych, walki o przeżycie. Pani Birenbaum oprócz strasznych obrazów, które mnie samą przyprawiały o dreszcze i nieraz łzy, nie zapomniała o świadectwie przyjaźni, miłości, siły charakteru więźniarek tak bardzo pragnących żyć, ani o nielicznych przypadkach "ludzkości" przejawianej przez oprawców - incydentach, które niektórym więźniarkom pozwoliły przeżyć trochę dłużej.

Tej książki nie da się ocenić. Takich wspomnień nie sposób zaklasyfikować, położyć na półkę z pozycjami "dobrymi", "średnimi"... dlaczego? Ponieważ jest to nie tylko zapis dokumentujący niezwykle ważny i bolesny fragment historii, ale także dlatego, że jest ona świadectwem życia i śmierci niewinnych osób, jedyną pamięcią i oddaną im czcią.

Chciałabym tą książkę polecić wszystkim. Jest to pozycja, która na długo pozostaje w pamięci, a wraz z nią osoby, które nie miały tyle szczęścia co Pani Halina, a na pamięć naszą zasługują jak nikt inny.

Wciąż są ze mną. Charlotte, Sean, Amelia, Willow, a nawet Marin i Piper. Są. Kołaczą się gdzieś w tej ciasnej przestrzeni mojego serca, która przeznaczona jest dla tych bohaterów książek, z którymi nie potrafię się rozstać. Którzy zostaną we mnie już do końca.

Kim są? Charlotte i Sean są troskliwymi rodzicami, wychowują dwie córki: nastoletnią Amelię, która jest córką Charlotte z pierwszego małżeństwa i ich wspólną - kilkuletnią Willow cierpiącą na OI - wrodzoną łamliwość kości. Willow jest narażona na złamania przy najmniejszych urazach, uderzeniu w stół, gwałtowniejszym przewróceniu się z boku na bok podczas snu, nie mówiąc o potknięciach. Dziewczynkę można skrzywdzić przytulając się do niej. Cierpienie fizyczne jest stałym elementem jej życia.

Przed Charlotte staje ciężki wybór - czy z pomocą prawniczki Marin oskarżyć Piper, swoją najlepszą przyjaciółkę, a zarazem ginekolożkę-położniczkę, o popełnienie błędu w sztuce - nie wykrycie OI u płodu, kiedy było to możliwe, a więc nie danie jej, matce, wyboru: urodzić czy nie? Czy warto dla lepszego życia swojej córki narazić ją i całą rodzinę na cierpienie spowodowane wyznaniem: "mogłam Cię nie urodzić, Willow". Czy rzeczywiście Charlotte mogłaby nie urodzić dziewczynki, która wie, że 100 miliardowa wyprodukowana kredka Crayola miała kolor niebiesko-fioletowy?

Rozterki i decyzje Charlotte wpłyną na życie całej rodziny. Na jej relacje z Seanem, na małą Willow. Gdzieś obok niezauważona cierpieć będzie Amelia przeżywająca okres nastoletniego buntu. Jak to wszystko się skończy? Jakie decyzje podejmą rodzice dziewczynek? Co stanie się z ich naznaczonym piętnem choroby, ale jednak szczęśliwym i spokojnym - o ile tak je można określić - życiem?

Autorka pisze stylem niezwykle lekkim, akcja toczy się szybko, dialogi są żywe. Cała książka jest pisana z perspektywy wszystkich członków dramatu w formie listu do Willow. W ten niesamowity klimat wplecione są przepisy - zapiski Charlotte - które urozmaicają i dodają uroku tej pozycji.

Niech moją recenzję zamkną słowa: jest to pierwsza od wielu lat książka, której zakończenia nie byłam w stanie przewidzieć i przez pół godziny po jej zamknięciu nie mogłam się otrząsnąć. Mimo iż opowieść jest literacką fikcją.

8/10

Zostałam oTAGowana przez Trinity801 z bloga mojeczytadla :) Zabawa polega na udzieleniu odpowiedzi na 11 pytań od TAGującego i wymyśleniu 11 nowych dla osób, które TAGujemy :) a więc zaczynam:)

1. Jaką książkę czytasz w tej chwili?

Paullina Simons - "Droga do raju"

2. Czy masz jedną ulubioną książkę, czy raczej jest ich wiele? Jakie?

Jest ich wiele i są to książki, które zawsze będą w mojej biblioteczce i kiedyś może wezmą je do rąk moje dzieci, a jeśli ich nie mam na półce, to za jakiś czas mieć będę na pewno :) Przede wszystkim wszystkie części Pottera, bo książka ta rosła razem ze mną. Opowieści z Narnii. Kamienie na szaniec. O psie, który jeździł koleją. Jesienna Miłość. Książki Ewy Nowak. Książki Siesickiej. Zalotnica Niebieska. Tylko razem z córką. Wszystkie stare Mikołajki. Jest tego mnóstwo :)

3. Czytasz przy muzyce, tv, czy raczej musi to być absolutna cisza?

Kiedyś czytałam przy muzyce, teraz wolę ciszę, lub jedno specyficzne radio w tle, które przypomina mi o mojej Babci.

4. Film, który oglądałeś/aś ostatnio, nakręcony na podstawie książki?

"Chłopiec w pasiastej piżamie"

5. Twój ulubiony kolor?

Fioletowy:)

6. Twoja ulubiona pora roku i dlaczego?

Zima i lato :) Zima, bo lubię kiedy robi się szybko ciemno, lubię długie wieczory przy herbacie i kocham Święta Bożego Narodzenia:) A lato, bo mogę je spędzić całe w miejscu i z osobą, którą kocham:)

7. Ulubione miejsce, w którym czytasz - jest takie, czy to bez znaczenia?

Chyba moje łóżko :)

8. O jakiej porze dnia najchętniej czytasz?

Różnie, zależnie od nastroju.

9. Czy płakałeś/aś kiedyś przy jakiej książce? Jakiej?

Przy "Psie, który jeździł koleją", "Kamieniach na szaniec"

10. Jaka jest Twoja ulubiona książka z dzieciństwa?

Różne, ale np. "Słoneczko" Marii Buyno-Arctowej

11. Czy pamiętasz książkę, dzięki której "zaraziłeś/aś" się czytaniem?

Szło to powoli i czytałam zawsze, nie zawsze z takim zapałem. Ale były to chyba książki Siesickiej i pierwsza część Pottera.

MOJE PYTANIA:

1. Książka, która tak bardzo Ci się nie podobała, że ją odłożyłeś/aś

2. Książka, o nie mogłeś/aś przestać myśleć przez długi czas

3. Najładniejszą okładkę w Twoim zbiorze ma...

4. Książka, którą masz najdłużej ze wszystkich

5. Na podstawie jakiej książki wg. Ciebie powinno się nakręcić film?

6. Czy lubisz książki historyczne?

7. Czy pilnie czytałeś/aś wszystkie lektury?

8. Wypożyczasz książki z biblioteki? Jak często?

9. Należysz do portalu lubimyczytac.pl ? Jaki masz tam nick?

10. Jaką jedną książkę zabrał/a/byś na bezludną wyspę?

11. Książka, której nie masz, a z całych sił chcesz mieć

TAGuję:

Drrim

marichetti

wakacyjna

Utworzyłam nową zakładkę z wymianą/sprzedażą książek :) Można je znaleźć również na mojej półce na LC. Cennik i spis książek znajdziecie w zakładce. Będzie ona systematycznie aktualizowana :) Mam nadzieję, że ktoś znajdzie coś dla siebie!

I przypominam o Candy :)