Ja właśnie kilka dni temu sprzątałam w domu po mojej babci - niestety zmarła rok temu, ale dopiero teraz z mamą i rodzeństwem odważyliśmy się wejść do domu po niej i zaczęliśmy robić porządki. Oczywiście poleciałam do biblioteczki i ile tam książek z tych pierwszych wydań. Pan Tadeusz wydanie pierwsze lub drugie już nawet nie pamiętam, którego nigdy w życiu się nie pozbędę Oj tych książek starych znalazłam, oczywiście nic nie wyrzuciłam - wszystko poszło pięknie ładnie ułożone na strych;)

znalazło by się co nieco starych wydań książek :)

gdy zobaczyłam pierwsze zdjęcie, miałam wrażenie, że wkradłaś się do mojego starego pokoju, który zajmuje teraz mój brat. Tam właśnie stoją książki, na które wciąż brak miejsca w nowym mieszkaniu... A wśród nich właśnie ta seria Ani, Harry Potter i Iwaszkiewicz (choć w moim notatek nie ma). Patrząc na to zdjęcie poczułam się tak, jak gdyby cofnął się czas :-)

magię mają ale raczej za dużo ich nie mam.

Mam sporo starszych wydań świetnych książek :)
Pozdrawiam!

Ten komentarz został usunięty przez autora.

Widzę, że poszukujesz zieleni szmaragdu i błękitu szafiru :) Chętnie mogę Ci wysłać na meila e-booki tych książek w zamian za wspomnienie o moim blogu w notce. Niestety mogę Ci to przesłać najwcześniej za 5 dni, ponieważ puki co nie mam dostępu do komputera w którym owe e-booki są zapisane :)
Proszę o kontakt pod adresem e-mail: kluski_z_makiem@spoko.pl

ja też mam mnóstwo takich perełek! :) rozpadające się okładki, pożółkłe kartki... ale one mają swój urok, który uwielbiam :)

Oj czytałam tą Anię z takiego samego wydania, u mnie w bibliotece jeszcze tam są

U mnie na półce w domu u rodziców starych wydań książek jest sporo... tu gdzie teraz mieszkam niestety nie, ale do tych starych książek bardzo lubię wracać :)

Lubię stare książki - mają w sobie duszę. Jednak jeżeli miałabym czytać ,,Potop" czy jakieś inne dzieło narodowe, to chyba bym nie chciała:p

Ja niestety jestem zbyt mało sentymentalna, najchętniej czytam książki, które nie są naznaczone zębem czasu ;). Stara książka kojarzy mi się z latającymi kartkami, jakimiś plamami i zagięciami, czego nie lubię.

Ja również wolę książki stare. Wydaje mi się, że każda z nich ma swoją długą historię. Uwielbiam pożółkłe kartki i notatki na marginesach...Mam w domu sporo takich książeczek, niestety aktualnie czekają w kartonach na nowe regały. Pozdrawiam

Ah, Potter ;)

Stare książki mają swoją duszę, ich strony dotknęła nie jedna osoba. Ale nawet w nowych może być coś co nie da nam spokoju. Ostatnio w antykwariacie kupiłam książkę wydaną na początku 2011 roku. Z przodu z dedykacją "Dla mojej cudownej Beaty, z okazji pierwszej rocznicy ślubu". Zastanawiające, która kobieta oddałaby taką książkę bez powodu na sprzedaż do antykwariatu? A może to tylko ja jestem taka sentymentalna...

Mam identyczne książki ;)

Niezaprzeczalnie, stare książki mają swój urok. Nie zaprezentuję teraz ich zdjęć na moim blogu, ale to dobry pomysł na jakąś notkę na przyszłość;) Książką, którą lubię najbardziej jest "Zło czai się wszędzie" Agathy Christie. Nie jest aż tak stara, bo z 1971r., ale jest już mocno podniszczona. Między innymi przeze mnie - są tam jakieś bazgroły długopisem mojego autorstwa (najwidoczniej dostała się w moje ręce, kiedy byłam jeszcze za mała żeby samodzielnie czytać;)
Ja z kolei poznałam "Anię...",czytając pięknie wydane książki wydawnictwa Prószyński. No cóż;) Ale za to przygody Pana Samochodzika czy Tomka z powieści Alfreda Szklarskiego kojarzą mi się już ze starszymi wydaniami;)

I zgodzę się w 1000% <3
HP i WP jedne z najlepszych książek :)

Ja też mam kilka takich książek :) Masz rację... są niesamowite :)