Kiedy zaniepokojona przyjaciółka namawia Aidę na uporządkowanie mieszkania i wyrzucenie wszelkich wspomnień po ostatniej, nieudanej miłości, nikt nie podejrzewa, że będzie to miało tak niespodziewany finał. Wynosząc do piwnicy pudła z sentymentami, z którymi już się rozprawiła, Aida wpada na podekscytowanych sąsiadów i osaczonego przez nich bezdomnego, który rzekomo miał dopuścić się kradzieży. Korzystając z chwili ogólnej nieuwagi, Aida kierowana impulsem postanawia ukryć krwawiącego mężczyznę w swoim mieszkaniu. Co więcej, po krótkiej rozmowie z Andrzejem, jest zdecydowana go ugościć u siebie do czasu, kiedy jego sytuacja się ustabilizuje - w końcu ona mieszka sama ze swoim psem, ma dobrą pracę, znajomych i życie jako tako jej się układa. Poza miłosnym.

Moje pierwsze odczucie po przeczytaniu książki - jest na wskroś polska. Typowo polskie nazwiska, ładny polski język i przyjemny, prosty styl autorki to jej znaki rozpoznawcze.

Powieść dla kobiet, o miłości, jednak miłości trudnej i pełnej wyzwań. Nie jest to uczucie podlotków, a osób dojrzałych, po przejściach. Ponadto jedna ze stron jest narażona na stereotypizowanie ze strony społeczeństwa, co więcej, na odrzucenie. Jest więc wiele schodów i barier do pokonania przed bohaterami i wielka niewiadoma - czy im sprostają?

Według mnie Barbara Ciwoniuk dobrze poradziła sobie z połączeniem wątków lekkich jak i poważnych. Powieść pobudza do refleksji, stawiania pytań o rzeczy podstawowe - jak zaufanie, ocenianie innych, poczucie kontroli nad własnym losem.

Styl autorki sprawia, że "Wszystko inne poczeka" czyta się błyskawicznie. Wielosć dialogów i prostota opisów mają tu swoją zasługę. Bohaterowie są ciekawi, dobrze zarysowani, zarówno główni jak i drugo czy trzecioplanowi. Jest to książka uniwersalna, która spodoba się zarówno młodszym jak i dużo starszym czytelniczkom, a dodatkowo niosąca ze sobą ważne przesłanie.

7/10

za możliwość przeczytania książki o ważnym życiowym przesłaniu, dziękuję z całego serca wydawnictwu

Tytuł: Letni domek

Autor: Marcia Willett

Wydawnictwo: Replika

Stron: 348

Milo i Lottie, to dwójka uroczych starszych ludzi, którzy są ze sobą tak blisko jak rodzeństwo, chociaż są tylko spowinowaceni. Mieszkają jednak razem w wiejskim domu zwanym Rezydencją, który jest otwarty dla wszystkich – bliskiej przyjaciółki Mila, Venetii, jego syna Nicka, oraz Matta i Imogen, rodzeństwa, którzy są dla nich jak przybrane dzieci, odkąd stracili ojca, a matka popadła w chorobę alkoholową.

Matt – znany pisarz, autor fenomenalnego bestsellera, jest na życiowym rozdrożu. Ciężko mu znaleźć inspirację do napisania nowej książki, szczególnie, że postawił sobie bardzo wysoko poprzeczkę. Na dodatek, nadal nie doszedł do siebie po niedawnej śmierci matki, a pewne sprawy z przeszłości i zdjęcia, jakie znalazł w jej osobistych rzeczach, nie dają mu spokoju. Imogen, wesoła i energiczna młoda mężatka i mama, również ma przed sobą ważne decyzje do podjęcia– wraz z Julesem szukają dla siebie nowego domu, a w jej życie niespodziewanie pojawia się dawna miłość… lub jej złudzenie. Na szczęście oboje mogą liczyć na kojące rodzinne ciepło w rezydencji i niezastąpione rady Lottie.

Letni domek Marcii Willett to książka opowiadająca wiele różnych historii, nierozerwalnie ze sobą związanych. O czym? O miłości, serdeczności, rodzinie w szerokim jej znaczeniu. Jest to powieść o życiowych rozterkach, układaniu życia na nowo, dochodzeniu do ładu z samym sobą, ale także o tym, że są ludzie, na których można liczyć, że są miejsca magiczne, mające moc uzdrawiania. Że ciepło wtulającego się w nogi psa i smak świeżo parzonej herbaty wypitej z bliskimi jest czymś więcej niż może się wydawać. Jednocześnie jest to opowieść o odkrywaniu bolesnej i niespodziewanej tajemnicy. Autorce, ze wspaniałym rezultatem, udało się wpleść w wątki obyczajowe element psychologiczny, a wszystko zaczyna nabierać spójnych kształtów wraz z odkrywaniem kolejnych elementów układanki.

Jestem absolutnie oczarowana Letnim domkiem, który dostarczył mi wrażeń nie tylko estetycznych, ale także wielu momentów refleksji. Jest to książka dla czytelników cierpliwych, czy też lubujących się w spokojnych, relaksujących powieściach. Nie znajdziecie tu wartkiej akcji, lecz wyciszającą, lekką fabułę, która może sprawić, że będzie się ją czytać wolniej. Z całą pewnością muszę stwierdzić, że warto zaryzykować, bo jest to książka naprawdę piękna i nienachalnie mówiąca o ważnych życiowych wartościach. Ot, są one przekazane w narracji i opowieści o zwykłych ludziach. Jeśli więc szukasz książki, która pomoże Ci „wyhamować” w pędzie dzisiejszego życia – to właśnie ją znalazłeś!

recenzja powstała we współpracy z portalem DEBIUTEXT.EU

11 lat temu Tobias Sartorius, wówczas 20-letni młodzieniec, został skazany za dwa morderstwa lokalnych nastolatek. Całe miasteczko Altenhaim nie może przestać żyć tą zbrodnią. Stare rany odzywają się gdy Sartorius wychodzi na wolność i wraca do domu by pomóc złamanemu ciężarem życia ojcu. Tobias staje się obiektem plotek oraz aktów nienawiści, mimo, że proces w którym został skazany był całkowicie poszlakowy, ciał zamordowanych nigdy nie odnaleziono, a on sam nie pamięta wydarzeń tamtej strasznej nocy. Nie odwraca się od niego jedynie stara przyjaciółka Nadja, kilku kolegów z dawnych lat i nowo poznana mieszkanka Altenhaim - Amelie, siedemnastolatka zmuszona przez swoje ciągłe wybryki w Berlinie mieszkać z ojcem. Dziewczyna jest nieco ekscentryczna, pracuje w lokalnym zajeździe i przyjaźni się z autystycznym synem jednej z najbardziej wpływowej rodziny w okolicy.

Wszystko mogłoby się powoli poukładać, ale wokół sprawy zaczynają dziać się różne dziwne wypadki. Policjantka Pia Kirchoff, mimo sceptycyzmu swojego zawodowego partnera, Olivera von Bodensteina, zaczyna dostrzegać pominięte wątki w śledztwie oraz czuje ciężką atmosferę pilnie strzeżonej przez mieszkańców, mrocznej tajemnicy. I zrobi wszystko, by ją rozwikłać.

W powieści poznajemy życie mieszkańców Altenhaim i makabryczne wydarzenia z przeszłości z perspektywy wielu osób, głównie skazanego Tobiasa Sartoriusa, zainteresowanej sprawą Amelie, policjantki Pii, wpływowych mieszkańców z okolicy, kolegów Tobiasa. Mimo, że książka ma ponad 500 stron połyka się ją jednym tchem. Jest napisana lekkim, płynnym stylem. Co ważne w kryminałach aż do ostatnich stron ciężko domyślić się prawdziwego rozwiązania. Kilka razy wydawało mi się, że jestem bliska rozwikłania zagadek, jednak myliłam się. Co więcej, tajemnice mieszkańców i dziwne sploty wydarzeń są tak enigmatyczne i niejednoznaczne, że czytelnik nie może wprost oderwać się od treści, by dowiedzieć się więcej i rzucić światło na swoje domysły.

Kryminałów z reguły nie lubię, ale ten porwał mnie wyjątkową lekkością i historią. Hermetyczne środowisko trzymających się razem sąsiadów, znienawidzony domniemany morderca i wypływające na wierzch lokalne brudy... brzmi dość schematycznie, jednak sposób w jaki zostało to opisane jest wprost fenomenalny. Warto jak zwykle podziękować tłumaczom za ogromną pracę jaką włożyli, by nie zgubić niepowtarzalnego klimatu książki.

Podobała mi się splatająca się ze sobą wielowątkowość, która objęła też delikatnie wątki obyczajowe, jak problemy małżeńskie Bodensteina czy codzienne problemy, z którymi boryka się wydział kryminalny. Było to odciążenie od napięcia w jakim utrzymuje nas książka.

Z całą mocą trzeba przyznać, że kryminał ten jest napisany w sposób przystępny, który spodoba się każdemu czytelnikowi. Ponadto jest odpowiedni zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn. Ciekawa fabuła, odpowiednia doza tajemnicy i napięcia, bardzo dobry styl, wyraziści bohaterowie i ich problemy. Do tego trochę psychologizmu, socjologizmu i mamy książkę wprost idealną. Dla mnie powieść ta reprezentuje najwyższą półkę.

10/10

książka z wyróżnieniem

za możliwość przeczytania tej fenomenalnej pozycji, dziękuję z całego serca wydawnictwu

Nie! To nie jest kolejny audiobook czytany monotonnie przez jednego narratora. Nie! To nie jest coś przy czym się zanudzicie! Przedstawiam Wam dziś megaprodukcję, pieczołowicie dopieszczoną, wielkie przedsięwzięcie kulturalne, w którym wzięło udział aż 112 aktorów - wśród nich znajdziemy nazwiska znane i zacne.

Tak jak wspomniałam na wstępie - oj, nie jest to klasyczny audiobook. Jest to wspaniale wyreżyserowane słuchowisko. Grający w nim aktorzy przekazują wielorakie emocje - usłyszymy westchnienia, krzyki, piski, wrzaski tłumu, przerażenie, rozbawienie... Od strony technicznej należy wspomnieć o znakomitej dykcji i prawdziwym wczuwaniu się w role przez ich odtwórców. Jak wiadomo Trylogia Husycka jest na wskroś polska, więc i polskie przekleństwa padają tutaj jak coś całkiem naturalnego - o dziwo w książce mnie denerwowały, w audiobooku dodają pikanterii, są nieodzownym elementem i spójnym z całością. Być może osobom, które za sobą mają lekturę Trylogii będzie ciężko się przyzwyczaić do głosu Reinmara, jednak po kilku godzinach słuchowiska idzie go zaakceptować.

Na bardzo wysokim poziomie stoją efekty dźwiękowe w produkcji. Usłyszymy ich wiele - od gwaru miasteczka, odgłosy modlitwy po szczęk broni w walce, pościgi, maszerujące armie. To pozwala dosłownie przenieść się w świat opowieści i doświadczyć jej jeszcze mocniej. Dodaje rzeczywistego akcentu i daje pole do popisu naszej własnej wyobraźni.

Cały audiobook to prawie 24 godziny wybitnego słuchowiska, podzielonego na osobne klipy - w każdym z nich przeżyjemy osobny rozdział powieści. Dzięki temu można go sobie dawkować, jak świetny serial w telewizji, ale powiem szczerze - produkcja ta niezmiernie wciąga, ciężko się od niej oderwać i ja przesłuchałam ją w dosłownie 2 dni. Muszę wspomnieć, że jest to słuchowisko bardzo ciekawe i absorbujące - nie zdarzył mi się "spadek skupienia", byłam ciągle skoncentrowana na słuchanym rozdziale i nie czułam znudzenia.

Produkcja ta spodoba się zarówno fanom Sapkowskiego, którzy są już po lekturze Trylogii Husyckiej, jak i osobom, które tę przygodę mają jeszcze przed sobą. Zapewne miętę poczują też do słuchowiska ci, którzy na co dzień nie lubują się w fantasy. Podkreślam raz jeszcze - jest to prawdziwy teatr, spektakl, nie zaś "audiobook" w czystym słowa znaczeniu, tych dwóch rodzajów nie powinno się mylić. Fani twórczości Sapkowskiego na pewno nie będą rozczarowani czy zawiedzeni - przeżyją jeszcze większą przygodę niż podczas czytania.

10/10

za możliwość przeniesienia się w fantastyczny świat i przeżycia niesamowitej przygody, dziękuję z całego serca

Na początku spieszę z wyjaśnieniem do osób, które są przekonane, że będą w tej recenzji czytały o kolejnym praktycznym i suchym przewodniku. Nic podobnego! Ten Przewodnik jest przepiękną opowieścią o tym czego w tej części Włoch możemy doświadczyć, co zobaczyć, jakie poczuć zapachy czy smaki. Zdobią go bardzo oryginalne fotografie, niespotykane w zwyczajnych przewodnikach - np. kotów wylegujących się w różnych dziwnych miejscach podczas typowej włoskiej sjesty, czy uśmiechniętych właścicieli klimatycznej restauracji. Oczywiście nie brak również fotografii miejsc pięknych i zabytkowych, jednak i te są ujęte w bardzo ciekawy, często niekonwencjonalny sposób.

Warto wspomnieć o tym, że Pani Goławska jest poetką - stąd nie powinien nas dziwić miękki, płynny i uroczy tekst. Autorka potrafi każdy zmysł i odczuwane wrażenie ubrać w słowa, dzięki czemu będą one również udziałem czytelnika. Ta przepiękna plastyczność i obrazowość opisu jest jedną z głównych zalet tej pozycji. Byłam we Włoszech nie raz, nie dwa, tym bardziej rozumiałam i zgadzałam się z czytanym tekstem - mogę Was zapewnić, że nie są to czary-mary, bajeczne fantazje niepoparte rzeczywistością. Przewodnik mimo, że subiektywny, jest mocno wiarygodny.

W części pierwszej poznamy Toskanię od przysłowiowej kuchni. Dowiemy się czego możemy się spodziewać po jej mieszkańcach, jak wygląda codzienne życie w urokliwych miasteczkach, jakiego jedzenia warto spróbować... Mnóstwo arcyciekawych i przydatnych informacji, podanych w formie snutej opowieści, anegdot, a czasem istotnych faktów - np. poznamy podstawowe zwroty, które powinien opanować każdy turysta. Część druga jest poświęcona konkretnym miejscom w regionie, a więc m.in. Florencji, Sienie czy Chianti, a także wielu innym, również mniej znanym.

Arcyciekawym zabiegiem było wplecenie w tekst książki cytatów z bardzo wiekowych przewodników, jak np. Cztery tygodnie we Włoszech (...) napisanego przez Michała Lityńskiego w roku 1906. Takie odniesienie teraźniejszości do przeszłości potrafi nieraz wywołać uśmiech na twarzy, czy nawet zdziwienie.
Myślę, że należy też zwrócić uwagę na samą oprawę książki. Jest przepięknie wydana, szata graficzna wewnątrz stonowana, z dominującym kolorem ciemnooliwkowym (przy cytatach czy stronach z fotografiami), grube śliskie kartki... czytanie tej książki to przyjemność również pod względem estetycznym!

Myślę, że ten przewodnik będzie najlepszym kompanem do podróży po Toskanii. Suche wskazówki "idź tam, zjedz to" odbierają możliwość poznania tego spontanicznego kraju jakim są Włochy pełną piersią i całymi garściami, a tak właśnie powinno się doświadczać owej krainy płynącej winem, oliwą i pachnącej wszechobecną pizzą. Będzie on też idealną lekturą dla osób, które kochają pozycje podróżnicze, które są ciekawe świata, innej kultury, i które potrafią dostrzec magię i piękno w prostych rzeczach.

Tomek Łebski chodzi do 5 klasy, ma obciachowego tatę, zbuntowaną dorastającą siostrę Dankę, której uwielbia płatać figle. Z najlepszym kumplem Darkiem założył zespół o nazwie PZombie. Tomek nie jest zwyczajnym dzieciakiem. Jest łebski! Ma głowę pełną fantazji i sto pomysłów na minutę. A wszystko co dzieje się w jego życiu musi narysować. I właśnie na rysunkach Tomka opiera się cała książka o jego przygodach - czy uda mu się pójść na koncert ukochanej 3Paczki i zaimponować koleżance z klasy Asi Paczyńskiej? Musicie przeczytać, by się dowiedzieć!

Fantastyczny świat Tomka Łebskiego jest raczej komiksem niż powieścią. To słowa przeplatane przezabawnymi rysunkami - a nawet i wyrazy często są ujęte w sposób graficzny, który zdecydowanie wzmacnia ich przekaz. Ta książka to po prostu notatnik Tomka, w którym znajdziemy jego prace domowe (np. o tegorocznych wakacjach, które okazały się klęską) - nawet te, które "przypadkiem" zalał atramentem, rysunki i prowadzone dla niepoznaki rachunki z lekcji matematyki i inne pełne humoru treści.
Autorka i zarazem ilustratorka książki, Liz Pichon, jest równie łebska jak sam Tomek! Pomysł na stworzenie tego typu pozycji był według mnie strzałem w dziesiątkę - będzie on odpowiadał również dzieciom, które nie są jeszcze zbytnio obyte z czytaniem, lub czytać nie lubią. Dla tych, dla których książka nie jest obiektem obcym, Fantastyczny świat  będzie miłą i relaksującą odskocznią.
Sama już dawno nie jestem dzieciakiem, jednak pozycja ta oczarowała mnie i dała chwilę wytchnienia od męczącej rzeczywistości. Wiele sytuacji opisanych w książce przypomniało mi moje dzieciństwo, szkolne wymówki i przygody. Wgłębiając się w świat Tomka, nie mogłam nie ulec porównywaniu go do Mikołajka, jednak to tylko luźne skojarzenie.

Jak najbardziej polecam. Tomek przypadnie do gustu młodszym dzieciakom - a jeżeli akurat macie młodsze rodzeństwo, nie zaszkodzi Wam podebrać książki i pochłonąć samemu. Dobra zabawa gwarantowana!

Zdecydowanie nie jestem fanką tego gatunku, mam z nim styczność jedynie od czasu do czasu, jednak po wielu zachęcających recenzjach i namowach osób "siedzących w klimacie" postanowiłam spróbować i ja. "Korzenie niebios" to kolejna książka pod egidą projektu "Uniwersum Metro 2033", a pierwsza, która przełamuje schemat - tym razem czytelnik przeniesie się nie do Rosji, a Rzymu. Tu ksiądz John Daniels ma do wypełnienia bardzo ważną i niebezpieczną misję - musi odnaleźć ostatniego żyjącego członka kolegium kardynalskiego. Wraz z nim w podróż wyruszają członkowie Gwardii Szwajcarskiej.

Nigdy nie sądziłam, że książka może wzbudzić takie emocje, grać na niepewności i strachu odbiorcy. Wydawało mi się, że to domena filmów i gier komputerowych. Jak widać myliłam się. Aura grozy i tajemnicy w powieści Avoledo jest dojmująca. Postapokaliptyczne przedstawienie świata wprost przerażające. Oczekiwałam historii niestworzonej od początku do końca, a jednak trafiłam na żywych bohaterów z krwi i kości, mających chwile słabości, lęku, podejmujących bardzo trudne i bolesne refleksje.

Prócz zniszczonego świata, który pamiętamy i dobrze znamy, pojawiają się elementy nadprzyrodzoności, paranormalne, które ubarwiają fabułę i dodają jej pazura, chociaż dla niektórych może to być przeżytek.

Brutalność osiąga tu niewymierny poziom. Dla czytelników o słabszych nerwach może okazać się nie do przejścia, jednak ja zacisnęłam zęby i nie żałuję. 

Powieść napisana jest zaskakująco lekkim i przyswajalnym stylem, który sprawia, że wprost się ją pochłania. Duży ukłon należy się tu również tłumaczowi.

Na końcu powieści znajdziemy ilustracje Aleksandra Kulikowa, które są doskonałym dopełnieniem atmosfery grozy.

Nie byłam pewna, czy dobrze robię sięgając po "Korzenie niebios", jednak teraz już wiem, że to była dobra decyzja. Z pewnością sięgnę po Metro Glukhovskiego i inne książki z projektu Uniwersum. 

8/10

dziękuję z całego serca

- Kiedy cię widzę, chcę być przy tobie – zaczął powoli. – A kiedy jestem przy tobie, chcę cię dotykać.

Słuchałam jego słów i zatapiałam się w jego spojrzeniu. Gdyby zechciał, z miejsca mógłby mnie zamordować. Z pewnością bym się nie broniła. 

- A kiedy cię dotykam, Elodie…

Jego głos wnikał w moje uszy, w moją pierś i brzuch. Wypełniał mnie od czubków palców aż po głowę, czułam, jakby mnie ktoś głaskał od środka.

Jako morska istota pewnego dnia przed Elodie pojawia się Gordian. Tajemniczy. Magiczny. Oszałamiający. Odtąd nie może przestać o nim myśleć, o jego turkusowo-zielonym spojrzeniu, jego dłoniach, które dotykają jej z zaciekawieniem. I zaczyna się domyślać, jakie tajemnice rzeczywiście kryje w sobie ocean i jak bardzo jej osobiste przeznaczenie jest związane z mrocznymi legendami Wysp Normandzkich.

Upojna saga miłosna z zapierającym dech w piersi krajobrazem wybrzeża wyspy Guernsey w tle – wstęp do porywającej morskiej trylogii.

Ilość stron: 336

Oprawa: miękka + skrzydełka

Autor: Patricia Schröder

Tłumaczenie: Anna Maria Adamczyk

ISBN: 978-83-63579-28-9

Format: 148 x 215

Data wydania: Lipiec 2013

Wydawnictwo Dolnośląskie wraz z serwisem Audioteka.pl ma nie lada gratkę dla fanów kryminałów. Przeczytajcie zapowiedź - a po niej KONKURS, w której możecie wygrać kod na DOWOLNY audiobook z serwisu Audioteka.pl :)

Seria „Ślady Zbrodni” w interpretacji Anny Dereszowskiej

i Roberta Gonery

Premiera niemieckich kryminałów „Zimowy morderca” i „Ptaszydło” Wydawnictwa Dolnośląskiego w serwisie Audioteka.pl

Wydawnictwo Dolnośląskie oraz Serwis Audioteka.pl oddaje w ręce miłośników kryminałów dwa bardzo interesujące tytuły: „Zimowy Morderca” Krystyny Kuhn i „Ptaszydło” Maxa Bentowa. W wersji audio w narratorów wcielili się Anna Dereszowska i Robert Gonera.

Po kryminale „Karaluchy” norweskiego pisarza Jo Nesbø, który niedawno trafił do słuchaczy audiobooków, przyszedł czas na zapoznanie się z kryminałami niemieckimi. Właśnie ukazały się dwie publikacje: „Zimowy Morderca” Krystyny Kuhn oraz „Ptaszydło” Maxa Bentowa. Tytuły te są dostępne zarówno w wersji drukowanej – w serii „Ślady Zbrodni” Wydawnictwa Dolnośląskiego, jak i w formie audiobooków wyprodukowanych przez serwis Audioteka.pl. Wersja audio została nagrana przez Annę Dereszowską („Zimowy morderca”) oraz Roberta Gonerę („Ptaszydło”).

Kryminały cieszą się dużą popularnością wśród słuchaczy audiobooków. Ważne dla nas jest by wybierać te, które są literaturą najwyższej próby - mówi Łukasz Kosman, dyrektor zarządzający serwisu Audioteka.pl. Dlatego sięgnęliśmy po niemieckie kryminały, które wnoszą nowe tempo do bardzo lubianego przez naszych słuchaczy gatunku. Mamy nadzieję, że pozycje te zadowolą fanów audiobooków i na długo pozostaną w ich pamięci – dodaje Kosman.

Seria wydawnicza „Ślady Zbrodni” to współczesne powieści kryminalne, które zabierają czytelnika w świat mrocznych zbrodni i z pozoru niemożliwych do rozwiązania zagadek. Wiodącym autorem serii jest norweski specjalista od mocnych wrażeń -Jo Nesbø, który ma na koncie cykl powieści z komisarzem Harrym Hole oraz powieść sensacyjną „Łowcy głów”. Oprócz wciąż popularnych kryminałów skandynawskich Wydawnictwo Dolnośląskie stawia też na nowe nurty, w tym w szczególności na kryminał niemiecki, który klimatem nawiązuje do mistrzów skandynawskich, ale jednocześnie wzbogaca fabułę o inne wątki, w tym historyczne.

„Zimowy morderca” Krystyny Kuhn to kryminalna zagadka z Krakowem w tle. Śledztwo w sprawie morderstwa Henriety Winkler, nestorki rodu bogatych przedsiębiorców, oraz porwania jej wnuka stopniowo ujawnia pilnie strzeżone rodzinne sekrety. Gra, jaką prowadzi porywacz z prokurator Miriam Singer wiedzie czytelnika przez historyczne zagadki, mające swój początek w Krakowie czasu II wojny światowej. Po ponad 60 latach na jaw wychodzi tragiczna historia dziewczynki wywiezionej do Niemiec.

„Ptaszydło” autorstwa Maxa Bentowa to pierwsza część cyklu o berlińskim komisarzu Nilsie Trojanie. Akcja rozpoczyna się od morderstwa młodej dziewczyny – zabójca obciął jej włosy, a przy zwłokach pozostawił oskubanego ptaka. Kolejne ataki na długowłose kobiety to dopiero początek gry, jaką zabójca prowadzi z policją. Przełomowym momentem staje się telewizyjny występ komisarza, po którym sam Trojan staje się kolejnym celem psychopaty. Książka rozeszła się w Niemczech w ponad 90 tys. egzemplarzy, co pozwoliło jej uplasować się na liście  bestsellerów „Der Spiegel”, a powieści Bentowa opisuje się jako połączenie Jo Nesbø i Tony’ego Soprano.

O autorach

Krystyna Kuhn (ur.1960) studiowała slawistykę, germanistykę i historię sztuki w Würzburgu oraz Getyndze, a także w Moskwie i Krakowie. Dawniej redaktorka w firmie komputerowej, zadebiutowała w 2001 powieścią „Fische können schweigen”. Dwukrotnie nominowana do niemieckiej nagrody Frauenkrimipreis. Oprócz „Zimowego mordercy” napisała jeszcze pięć innych kryminałów oraz szereg książek dla młodzieży.

Max Bentow (ur. 1966) jest z wykształcenia aktorem i autorem scenariuszy. Za pracę dramaturga został odznaczony licznymi nagrodami i stypendiami. Mieszka w Berlinie. Jego debiut powieściowy „Ptaszydło” sprzedany w ponad 90 000 egzemplarzach w Niemczech jest początkiem serii o berlińskim komisarzu Nilsie Trojanie. Na rynku niemieckim ukazał się już tom drugi cyklu, a niebawem pojawi się kolejny tytuł. Autor ukrywa się pod pseudonimem literackim i niechętnie zdradza szczegóły ze swojego życia prywatnego.

Patronem medialnym jest serwis lubimyczytać.pl

Więcej informacji na stronach: audioteka.pl, wydawnictwodolnoslaskie.pl 

CZAS NA KONKURS!!!

Pierwsze 4 osoby, które wyślą na maila waniliowymakeup@gmail.com poprawną odpowiedź na poniższe pytanie, otrzyma e-mail zwrotny z kodem na dowolny audiobook z serwisu Audioteka.pl

Jakie polskie miasto jest tłem dla wydarzeń w książce "Zimowy morderca"?

Na odpowiedzi czekam już od teraz! Po rozesłaniu wszystkich kodów poinformuję Was zmieniając stopkę w tej notce.