Do XIX-wiecznej Argentyny wybieramy się po raz kolejny... i niestety ostatni. Tym razem śledzimy historię Clarissy, która ma za sobą tragiczne przejścia, ból, strach, utratę ukochanego. Życie wcale jej nie oszczędzało, a szykuje dla niej wiele niespodzianek i zakrętów losu.

Od pierwszych stron W krainie kolibrów jestem fanką Sofii Caspari. Jej niesamowity - choć trochę surowy - styl pisania, dokładny i barwny, porywa czytelników w wir fascynujących przygód na argentyńskiej ziemi. Wielowątkowość i wielowymiarowość powieści (i całej sagi) jest umiejętnie skonstruowana, mimo ogromu bohaterów i ich przeżyć, a także pewnego rodzaju społecznej analizy argentyńskich realiów, całość jest przejrzysta i czytelna, choć nie będę ukrywać, że jest to lektura wymagająca od czytelnika skupienia i namysłu.

Obawiałam się tak zwanego "spadku formy" autorki poprzez kolejne - jakże rozbudowane - tomy, jednak udało jej się zachować stały poziom i brak powtarzalności, co według mnie nie jest proste, szczególnie jeśli chodzi o literaturę kobiecą.
Zaskakujące zwroty akcji, przepięknie zbudowana wielopokoleniowa saga, nastrojowa, klimatyczna, egzotyczna Argentyna, wątki poruszające serca i zmuszające do refleksji, świetnie wykreowani bohaterowie - to tylko część tego, co oferuje W krainie wodospadów i cała Saga Argentyńska.

Jeżeli lubicie literaturę traktującą o miłości w sposób niebanalny, ukazując wiele jej wymiarów, jeżeli cenicie sobie zarówno ciekawe wątki, ale równie ważne jest dla was dobrze wykreowane otoczenie bohaterów, jeżeli szukacie książki lekkiej, ale jednocześnie mądrej i mającej głębokie przesłania - Saga Argentyńska jest dla Was idealna.