Tytuł: Projekt "Rosie"

Autor: Graeme Simsion

Wydawnictwo: Media Rodzina

Stron: 320

Seria: GORZKA CZEKOLADA

Profesor genetyki, Don Tillman, ma niezwykle uporządkowane i schematyczne życie. Funkcjonowanie w obrębie niezmieniającego się harmonogramu daje mu poczucie bezpieczeństwa. Jest nieco ekscentryczny, zamknięty w racjonalnym i naukowym rozważaniu każdej spotykającej go sytuacji i zdecydowanie aspołeczny. W końcu uświadamia sobie, że już czas znaleźć osobę, z którą będzie mógł dzielić życie i spłodzić potomstwo. Wdraża więc w życie swój "Projekt Żona" oparty na kilkunastostronicowym kwestionariuszu zawierającym pytania o wszelkie dziedziny życia potencjalnej partnerki. Realnie rzecz biorąc żadna kobieta nie ma szans przejść tego testu z wynikiem pozytywnym dla Dona. Jego ideał po prostu nie istnieje. Przyjaciel, Gene, postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i wysłał do Tillmana kobietę totalnie odbiegającą od wymyślonego ideału.

Rosie stawia życie Dona na głowie. Już na pierwszym spotkaniu niebezpiecznie nagina jego dobrze opracowany i bezpieczny harmonogram egzystowania. Mimo, że miło spędził z nią czas, spotykać się więcej nie zamierza, bo w końcu Rosie i tak nie pasuje do założonych przez niego kryteriów. Jednak dzieje się inaczej, ponieważ kobieta próbuje odnaleźć swojego biologicznego ojca - i jak profesor genetyki mógłby odmówić udzielenia jej pomocy w tej kwestii?

"Projekt Rosie" jest niezwykle inteligentną romantyczną komedią. Niekonwencjonalna, zupełnie inna od wszystkiego, co proponuje współczesny rynek wydawniczy. Ta książka to relaks i humor na wysokim poziomie.

Wydarzenia poznajemy z perspektywy Dona - kolejna nieschematyczna sytuacja w książce, jakby nie było, o miłości. Jego uporządkowane i racjonalne spojrzenie na świat budzi uśmiech, czasem politowanie, ale w gruncie rzeczy jest bardzo ciekawe. Jako pierwszoplanowy bohater jest postacią bardzo silnie zarysowaną, charyzmatyczną i mimo, że wydaje się być przewidywalny, potrafi nieźle zaskoczyć.

Autor z ogromną dozą humoru i krytyki patrzy na relacje damsko-męskie. Mimo pozornej absurdalności wielu opisanych sytuacji jest w nich bardzo dużo z rzeczywistości - co może czytelnikowi dać do myślenia.

Powieść Graeme'a Simsiona to niecodzienna i ciepła opowieść o niepowtarzalnym klimacie. Ogromne brawa należą się też tłumaczowi, który wspaniale oddał atmosferę książki.

"Projekt Rosie" to powieść zapewniająca niebanalny odpoczynek, poprawiająca samopoczucie, z dużą dozą błyskotliwego humoru. Miłości nie da się upchnąć w sztywne, zaplanowane ramy, bo przychodzi niespodziewanie i jest nieprzewidywalna. A szczęście często wymaga ogromnych kompromisów. I o tym właśnie jest "Projekt Rosie".

Po zapoznaniu się wstępnie z tematyką książki "Czas burzy" Antonio Socciego, byłam przekonana, że trzymam w rękach kolejną, niezbyt porywającą książkę naukową, skupioną wokół tematyki katolicyzmu. Moje zaskoczenie po przeczytaniu kilku pierwszych (sic!) stron było bezmierne i... pozytywne.

Ojciec Michele nie zawsze był Ojcem Michele. Był zakochany, odnalazł kobietę swego życia, z którą pragnął przeżyć je do końca. Śmiertelna choroba odebrała mu ukochaną. Michele zaintrygowany snami, które miała tuż przed śmiercią, postanowił wybrać się do San Giovanni Rotondo. Ta niezwykła podróż kończy się decyzją o wstąpieniu do zakonu.

Michele od tej pory wiedzie spokojne życie. Lecz jedna spowiedź zmienia wszystko. Pewien mężczyzna przyznaje się do ogromnej zbrodni. Pod koniec spowiedzi wyznaje, że zrobił jeszcze coś złego - ukradł ważne dokumenty. Ważne dla Watykanu i historii świata. Niedługo po tym wstrząsającym spotkaniu ojciec Michele dowiaduje się o śmierci mężczyzny... i rozpoczyna śledztwo dotyczące zaginionych dokumentów.

Całość powieści nazwałabym naukowym kryminałem z dziennikarskim pazurem. Sfabularyzowanie publikacji z pewnością pozwoli jej dotrzeć do większej rzeszy czytelników. Książka prócz opowieści o pewnym siebie, wesołym i rozsądnym księdzu, jest kopalnią historycznej wiedzy i rozważań nad kondycją instytucji kościelnej i wszelkich kontrowersji z nią związanych. Cała oś fabuły to niejasności wokół miejsca pochówku św. Piotra - oficjalnie uznanego przez władze kościelne za ziemię pod watykańską bazyliką. Dochodzimy dzięki temu do postaci Marii Valtorty - włoskiej mistyczki, która zakwestionowała rewelacje kościoła, wskazując na zupełnie inne miejsce. Obok fabularnej opowieści poznajemy sylwetkę tej niezwykłej kobiety - nie tylko poprzez literacką narrację, lecz również cytaty z jej własnych tekstów. A Ojciec Michele wraz z przyjaciółmi wciąż stara się rozwikłać zagadkę...

Pozycja dość kontrowersyjna, jednak podana w bardzo suty sposób. Prócz historycznych i naukowych tez, rozważań o współczesnej kondycji świata i opowieści o poszukiwaniu prawdy, Socci pozwala nam poczuć specyficzny włoski klimat, a odkryjemy go zarówno w opisywanych miejscach jak i bohaterach. Zdecydowanie nie jest to lektura z gatunku łatwych, wymaga od czytelnika skupienia i otwartości. Daje jednak do myślenia, a także jest kopalnią wiedzy zarówno dla katolików jak i osób zainteresowanych historią.

7/10

Planeta Regis III - kierunek wyprawy kosmicznego statku "Niezwyciężony". Cel: odnalezienie statku Kondor, z którym nie ma żadnej łączności od kiedy wylądował. Regis III kryje jednak wiele tajemnic - naukowcy odnajdują proste formy życia, a także konstrukcje przypominające pewnego rodzaju miejskie zabudowania. Odnaleziony Kondor jest opustoszały. Nigdzie nie widać śladu załogi. Co się z nią stało? 

Nigdy nie byłam fanką audiobooków, ale muszę przyznać z całą odpowiedzialnością: TEN JEST WPROST GENIALNY! Ciężko określić go jako audiobook - jest to raczej wysokiej klasy świetnie wyreżyserowane słuchowisko, bądź teatr radiowy! Doskonały dobór obsady: Krystyna Czubówna, Daniel Olbrychski, Mirosław Zbrojewicz, Wiesław Komasa - to tylko niektóre nazwiska osób, które uczestniczyły w realizacji tego niesamowitego projektu. Efekty dźwiękowe są fenomenalne - wprowadzają w nastrój grozy, niepewności, tajemnicy, świetnie oddają charakter gatunku sci-fi! 

Sama opowieść naprawdę mnie wciągnęła. Mimo tego, że od SF zazwyczaj stronię, nie mogłam przejść obojętnie obok dzieła tak wybitnego pisarza. Przyznam szczerze - było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem i... było zdecydowanie udane! Jest duże prawdopodobieństwo, że czytając tę powieść byłabym lekko znużona samymi technicznymi i naukowymi opisami - dobrze zrealizowany projekt dźwiękowy pozwolił temu znużeniu zapobiec. Jednak powoli wyłaniająca się fabuła, na miarę dobrego filmowego thrillera zrekompensowała mój brak obycia w dziedzinie SF.

Myślałam, że tylko dobry tekst może pobudzić wyobraźnię. Myliłam się! Audiobook "Niezwyciężony" pozwolił mi totalnie oderwać się od otaczającej mnie rzeczywistości, przenieść się w świat wyobraźni - byłam tak wciągnięta w przedstawione uniwersum, że nie mogłam się wprost oderwać od słuchania. Niektóre efekty dźwiękowe były na tyle realistyczne, że z początku myślałam, że nie pochodzą one z nagrania! Stukanie, zgrzyty, świsty - to wszystko było bardzo prawdziwe.

Absolutnie nie żałuję czasu poświęconego temu siedmiogodzinnemu audiobookowi. Było to przeżycie "wysokich lotów", nieporównywalne z niczym, czego wcześniej doświadczyłam. Zdecydowanie polecam wszystkim, nawet tym, którzy od audiobooków stronią - uwierzcie, jest to prawdziwy teatr dźwięków, słuchowisko wysokiej klasy, obok którego nie można przejść obojętnie.

10/10

dziękuję z całego serca

Siedemnastoletnia Amy i jej rodzice poddają się procesowi hibernacji, mającemu trwać około 300 lat. W tym czasie statek, który wyrusza z naszej rodzimej Ziemi powinien dotrzeć do nowej planety. Zadaniem ludzi takich jak rodzice Amy będzie przygotowanie nowego środowiska do zasiedlenia. Jednak ktoś postanowił zbudzić dziewczynę z koszmarnego, świadomego trwania w nicości wcześniej niż było to planowane. Oszołomiona i zdezorientowana wkracza w świat zamknięty na statku kosmicznym o wdzięcznej nazwie "Błogosławiony". Lecz tylko nazwa jest tam tak piękna. Przywódcą populacji ludzkiej jest Najstarszy - dokłada wszelkich starań, by ludzie byli mu posłuszni i aby nie było między nimi różnic - ani w wyglądzie, ani w zachowaniu, ani w poglądach. Pod swoją opieką Najstarszy ma Starszego, jedynego nastolatka na całym statku, który kiedyś przejmie jego tytuł i pozycję. Dopiero spotkanie z tak różną od niego dziewczyną - pierwszą w życiu istotą o jasnej skórze i rudych włosach jaką było mu dane zobaczyć - zaczyna budzić jego nieufność wobec metod stosowanych przez Najstarszego.

Niespodziewanie ktoś zaczyna odłączać zamrożonych na najniższym poziomie osobników z Ziemi próbując się ich pozbyć. Amy i Starszy mają przed sobą do rozwiązania trudną zagadkę, ochronę wciąż zamrożonych rodziców dziewczyny, a w ich głowach powoli rodzi się bunt wobec tyranii Najstarszego.

"W otchłani" Beth Revis jest pierwszą częścią trylogii. Podchodziłam do niej sceptycznie - klimaty sci-fi i dystopii raczej nigdy mnie nie pociągały. Sądziłam również, że będzie to kolejna słodka miłosna opowieść osadzona w dziwnych realiach, kierowana głównie do nastolatków. Biję czołem i przyznaję się do ogromnego błędu!

Powieść wciągnęła mnie bez reszty. Uniwersum w obrębie statku kosmicznego, jakie stworzyła autorka, jest naprawdę dobrze dopracowane i nowatorskie. Przede wszystkim każdy zastosowany tu zabieg, opis świata, zwrot akcji, zachowanie bohaterów jest przemyślany, spójny i logiczny - nie miałam wrażenia, że czytając coś mi umyka. Podzielenie rozdziałów na opowieść z perspektywy Amy i z perspektywy Starszego, nie tylko pozwala czytelnikowi poznać różny punkt widzenia na hermetyczną rzeczywistość, w której znajdują się bohaterowie, ale wprowadza urozmaicenie, które zapobiega przydługim, nużącym rozdziałom.

Autorka nie kombinuje z językiem, nie stara się wprowadzać skomplikowanych, wymyślnych nazw. Pisze stylem żywym, barwnym, bogatym. Wszystko to sprawia, że książka jest nie tylko prosta, ale i przyjemna w odbiorze - mimo kilku dość mocnych jak dla mnie scen.

Fabuła nie rozdrabnia się, nie przecieka czytelnikowi przez palce - wszystko stopniowo logicznie się układa, zazębia.

Bohaterowie są świetnie wykreowani - każdy z nich ma swoje indywidualne poglądy, sposób zachowania, myśli. Warto zwrócić też uwagę na kreację bohaterów pobocznych, oraz pewnego rodzaju bezmyślnej ludzkiej masy zamieszkującej miasto we wnętrzu "Błogosławionego". W bardzo dobry sposób zostało ukazane ich ślepe posłuszeństwo, brak refleksyjności i zezwierzęcenie potrzeb.

Kolejnym plusem jest umieszczenie wątku miłosnego jedynie w tle - i na szczęście nierozwinięcie go zbyt mocno, w końcu to dopiero pierwszy tom.

Jedynym, co mogę zarzucić tej książce, jest płaczliwość głównej bohaterki. W ciągu historii popłakała się minimum 3 razy i trochę mnie to irytowało, jednak jej postać jest naprawdę dobrze wykreowana i po kilku stronach znowu lubiłam tą rozsądną rudą dziewczynę.

Z czystym sercem mogę polecić tę książkę zarówno nastolatkom jak i starszym czytelnikom. Zapewnia ona nie tylko bardzo dobrą rozrywkę, ale również skłania do refleksji na wielu poziomach - nad swoim życiem, nad porządkiem świata. Coraz bardziej przekonuję się do sci-fi oraz powieści dystopijnych - "W otchłani" ma w tym ogromny udział.

9/10

za świetną lekturę dziękuję z całego serca

Rachel ma 29 lat, kochającego męża i dwójkę dzieci. Za sobą walkę z anoreksją, narkotykami, przygodnym seksem i nierozumiejącymi rodzicami. Boi się odrzucenia, często czuje wstręt do samej siebie. Pierwsze poważne załamanie i towarzyszące mu myśli samobójcze skończyły się dla Rachel pierwszą wizytą w szpitalu psychiatrycznym. Zainteresowany jej przypadkiem dr Padgett postanowił jej pomóc, jednak od razu poinformował Rachel, że terapia będzie bardzo długa, kosztowna, bardzo ciężka, a przede wszystkim nie ma żadnej gwarancji, że uda jej się pomóc.

Pograniczne zaburzenie osobowości - diagnoza brzmiąca jak wyrok. Jednak dzięki żmudnej, trudnej i niebywale bolesnej terapii, zaangażowaniu terapeuty i wsparciu rodziny udało się zabić demony przeszłości.

Książka Rachel jest zapisem jej przeżyć i uczuć z okresu terapii. Opowiada o wyczerpujących sesjach, odkrywaniu elementów z przeszłości, które głęboko ją skrzywdziły. Przeszłości, którą częściowo wyparła, nie chciała pamiętać.

Autorka jest wobec czytelników niezwykle szczera. Bez zbędnego zawoalowania opowiada o przejawianych przez siebie zachowaniach autodestrukcyjnych, o kryzysach, napadach wściekłości, braku wiary w życie i siebie samą, o trudnościach dnia codziennego. Czytając książkę - jeszcze bez fachowej wiedzy na temat męczącego Rachel zaburzenia - widzimy dwa obrazy kobiety. Niewdzięczną, pełną agresji, wulgarną - wrażliwą, trochę zagubioną, ciepłą, kochającą matkę i żonę.

Mimo pierwszoosobowej narracji, skupiającej się na przeżyciach, uczuciach i myślach Rachel, udało się jej ukazać na kartkach swojej książki nadzwyczaj ogromne zaangażowanie terapeuty, a także rodziny, która z pełną ufnością, mimo wielu krytycznych momentów, chwil zwątpienia i załamania, znosiła ataki złości, paniki i autodestrukcji, czekając na dzień, gdy już będzie... normalnie.

"Uratuj mnie" jest nie tylko "przewodnikiem" po chorobie psychicznej jaką jest pograniczne zaburzenie osobowości, nie tylko pomaga zrozumieć zachowanie chorych, ale zwraca uwagę na to, jak istotne dla naszej psychiki mogą być wydarzenia z dzieciństwa, które podświadomie spychamy na bok uznając je za trudne, ale nieznaczące. Książka pozwala też spojrzeć na swoje życie z dystansem, dostrzec w nim więcej piękna i szczęścia niż na co dzień.

Choroby psychiczne są wciąż ciężkim tematem dla Polaków, a osoby nimi dotknięte nierzadko spotykają się z dyskryminacją, choćby w lekkich formach. Wyznania Rachel pokazują świat z punktu widzenia osoby chorej, walczącej z otaczającą rzeczywistością, a przede wszystkim ze sobą. A wygrać z samym sobą jest przecież najtrudniej. Na szczęście Rachel się udało. Dzięki akceptacji najbliższych i żarliwej walce psychoterapeuty, zachowującego stoicki spokój i pozory ciepłej neutralności.

"Uratuj mnie" jest czymś więcej niż książką, wspomnieniami, przewodnikiem, wyznaniem i studium przypadku. To historia dająca nadzieję. Nadzieję nie tylko dla chorych i ich najbliższych. Ale również dla zwykłych ludzi. Walka o siebie daje rezultaty, a beznadziejna sytuacja może się odwrócić. 

Tę poruszającą, trzymającą w objęciach do ostatniej strony opowieść powinien przeczytać absolutnie każdy.

książka poza oceną

książka z wyróżnieniem

za możliwość przeczytania tej wzruszającej książki, dziękuję z całego serca wydawnictwu

Dziś chciałabym Wam zaproponować lekturę nieco trudniejszą i poważniejszą niż te, które zwykle recenzuję na swoim blogu. Mowa tu o pozycji "Kompendium patriotyzmu". Ta cienka i niepozorna książeczka to zbiór pięciu wywiadów, które przeprowadził dziennikarz "Rzeczypospolitej" Dominik Zdort z wielkimi polskimi postaciami: prof. Zdzisławem Krasnodębskim (socjologiem, publicystą, filozofem społecznym), abp Józefem Michalikiem, Antonim Macierewiczem (historykiem, politykiem, współtwórcą KOR), Janem Pospieszalskim (publicystą, prowadzącym m.in. program "Warto rozmawiać") oraz Wojciechem Wenclem (poetą, eseistą, felietonistą i krytykiem literackim).

Podstawowym problemem nad którym zastanawiają się rozmówcy pana Zdorta to patriotyzm - czym jest? Jak się objawia w Polsce? Jak jest postrzegany przez różne polskie i zagraniczne środowiska? Jaka jest jego kondycja? Każdy z rozmówców jest patriotą, jednak ich spojrzenie na zjawisko umiłowania ojczyzny jest różne, w swoich wypowiedziach kładą nacisk na inne elementy.
Niewątpliwie patriotyzm nierozerwalnie związany jest z sytuacją polityczną kraju, więc w książce znajdziemy wiele refleksji rozmówców o współczesnej polskiej elity rządzącej i ważniejszych zjawisk społeczno-politycznych. Przez wszystkie rozmowy przewija się temat Smoleńska, tak trudnego i przełomowego sprawdzianu dla polskiego patriotyzmu.

Dominik Zdort umiejętnie prowadzi wywiady ze swoimi rozmówcami. Skłania do poważnych przemyśleń i świadectw, nieraz próbuje prowokować - z różnym skutkiem. Warta uwagi jest również sama kompozycja książki - podział wywiadów na tematyczne części, opatrzone ważniejszym wg. autora cytatem z danego fragmentu konwersacji.

Nie ukrywam, że książka jest pozycją trudną, szczególnie dla młodych czytelników, jednak niezwykle wartościową, szczególnie w obliczu wydarzeń ostatnich lat. Sam frazes "kocham ojczyznę" nie wystarczy do tego, by być prawdziwym patriotą. "Kompendium patriotyzmu" ukazuje jego istotę z różnych punktów widzenia, koncentrując się na różnych aspektach. Warto poświęcić czas tej książce - małej objętościowo, a wielkiej tematem - i podjąć własne refleksje i rozważania nad kondycją patriotyzmu w kraju i tym, jak my go manifestujemy. Czeka nas również swoisty reality check naszych dotychczasowych poglądów i przekonań.

Marta, Magda i Maria są totalnie różne. Marta jest odpowiedzialna, ma męża, dwójkę dzieci i w miarę stabilne życie - mimo, że czegoś jej brakuje i od lat szuka swojego miejsca w rodzinnym układzie. Magda to szalona i odważna kobieta, ale na jedno nie umie się zdecydować: stały związek. Odrzuca zaloty zakochanych mężczyzn i stawia na samowystarczalność, choć w środku pragnie bliskości i stałości. Maria długo szukała siebie - zakon jednak nie był dobrą drogą, więc została nauczycielką matematyki. Jest samotna i zbyt rygorystyczna wobec siebie. Kobiety różnią się, ale łączy je wspólna przeszłość (szkoła z internatem), magiczne, zbliżające je do siebie hasło "Magiat" oraz trudna i bolesna tajemnica.

Spotkanie po latach w klimatycznej kawiarni "Pod Liliowym Kapeluszem" owocuje nie tylko odradzającą się przyjaźnią, ale również potajemnym planem zaproponowanym przez Magdę.

"Karminowy szal" nie jest liniową, jednostajną powieścią. Opowiada on aż cztery historie, które przeplatają się, biegną obok siebie i idealnie uzupełniają. Jest to powieść o trzech różnych kobietach, ich przeszłości, teraźniejszym życiu, codziennych radościach, smutkach, obawach, szukaniu własnego miejsca. To trzy różne oblicza miłości - spontanicznej i niespodziewanej; odkrytej w codziennej, męczącej rutynie; wyrwanej ze szpon strachu, obaw i uprzedzeń. To również na nowo złączona droga trzech przyjaciółek, plan odegnania wspólnymi siłami niechcianych wspomnień z przeszłości.

Przyznam, że dawno nie czytałam tak dobrej obyczajówki. Wątki miłosne nie wchodzą na pierwszy plan - ba, są jedynie tłem i jednym z wielu elementów opisanej układanki życia trzech kobiet. Autorka (często mylona ze słynną pisarką kryminałów, Joanną Chmielewską) ma talent do plastycznego i klimatycznego snucia opowieści. Każdy, nawet najzwyklejszy opis, jest przesiąknięty emocjami, wrażeniami - to powieść, której smaki i zapachy się czuje, a uczucia bohaterek zaczynają niespokojnie odzywać się w nas samych. 

Atmosfera jaką tworzy wprowadzenie do powieści tak cudownego miejsca jak "Pod Liliowym Kapeluszem" jest niesamowita. Aż chce się samemu znaleźć taką kawiarnię, kojącą, sympatyczną, w której można przesiedzieć całe godziny nad książką sącząc grzane wino lub dobrą kawę.

Jednak cały sens powieści tworzy odkrywana bardzo powoli - aż do ostatnich stron - tajemnica wisząca ciężko nad głównymi bohaterkami. Sama do końca nie spodziewałam się jej rozwiązania.

Joanna M. Chmielewska ma dar utrzymania uwagi czytelnika od przysłowiowej "deski" do "deski". Ciężko się oderwać od odkrywania niuansów życia bohaterek, ciężko przemóc napięte oczekiwanie na rozwiązanie zagadkowej tajemnicy... Mimo trudnych aspektów poruszanych w książce, jest to ciepła, urocza i dająca nadzieję opowieść. Nadzieję, że w każdej chwili życie może zmienić się na lepsze.

8+/10

za egzemplarz recenzencki tej niesamowitej powieści, dziękuję z całego serca wydawnictwu

Jak to jest, że są ludzie twórczy i kreatywni, a są tacy, którzy chcieliby coś stworzyć, ale idzie im to bardzo ciężko? Czy zdarza się czasem, że wena opuszcza Cię na długo i nie możesz poradzić sobie z postawionym sobie zadaniem? Pisanie własnej książki idzie opornie, recenzje jakieś kulawe i nijakie, w pracy brak błyskotliwych pomysłów? Myślę, że książka Dagmary Gmitrzak "Obudź swoją kreatywność" może tu wiele zdziałać!

Pierwsza część książki traktuje o kreatywności i sposobach dążenia do niej. Znajdziemy tu przede wszystkim wiele teorii na temat procesu twórczego, inspiracji. Dowiemy się czym charakteryzuje się osobowość twórcza, na jakie aspekty wokół i w sobie należy zwracać uwagę np. by przywołać tzw. "stan flow".

Druga część to podróż wgłąb siebie. Odkryjemy tu swój typ inteligencji oraz dowiemy się jaki zawód do niej pasuje; za Gustawem Jungiem poznamy swój typ osobowości. Zjawisko wewnętrznego krytyka i wewnętrznego dziecka przestanie być nam obce. Być może znajdziemy też wskazówki na temat tego, jak połączyć różne pasje w jednym zawodzie.

Trzecia i ostatnia część to opis samego procesu twórczego i praktyczne wskazówki w jaki sposób pobudzić się do kreatywnego działania.

Od strony technicznej poradnik jest bardzo dobrze opracowany. Język jest prosty i trafiający do czytelnika. Układ tekstu zróżnicowany - wypunktowania, pół-ramki, wyliczenia. Części, rozdziały i podrozdziały są widocznie rozróżnione. To wszystko sprawia, że książkę czyta się z przyjemnością, a informacje i porady przyswajane są szybko i efektywnie.

Mocną stroną książki są przywołane teorie naukowe z różnych dziedzin: psychologii, fizyki, filozofii... Pozwala to spojrzeć na zjawisko kreatywności i tworzenia z wielu perspektyw. Poradnik pomaga też poznać samego siebie, oczekiwania wobec świata i korzyści płynących z własnej twórczości. Powplatane w treść książki inspirujące cytatu różnych myślicieli, słynnych kreatywnych postaci - np. Jana Pawła II, Lao-Tzu, Paolo Coelho, Donatelli Versace - zmuszają do refleksji.

Lista złotych praw twórczości (zamieszczona na końcu książki) jest również dostępna w formacie mp3, czytana przez samą autorkę książki (link dołączony do pozycji).

Być może po przeczytaniu tej książki odnajdziesz się w nieoczekiwanej przez siebie sferze kreatywności - poczujesz chęć do stworzenia czegoś nowego. Nie ociągaj się, zacznij tworzyć już dziś! 

7/10

za możliwość przeczytania i zrecenzowania poradnika, dziękuję z całego serca wydawnictwu

Wład Palownik, potocznie zwany Drakulą, był Synem Smoka (lub Diabła; Włada Drakuli), hospodara wołoskiego. Wraz z młodszym bratem, Radu Pięknym, dorastał w niewoli tureckiej - jego ojciec został zmuszony do oddania swych synów jako wyrazu lojalności i posłuszeństwa wobec Imperium Osmańskiego. Tam pilnie pobierał przekazywane jeńcom nauki (głównie o Koranie i kulturze islamskiej) - aby, jak sam mówił, lepiej poznać swego wroga. Doświadczył trudów bycia więźniem i wielu okrutnych scen. Narastał w nim bunt i gniew. Wkrótce Wład podjął walkę o należny mu wołoski tron. Czekało go pełne walki, krwi i pasji życie.

Tłem dla opowieści o Władzie Drakuli są zeznania jego najbliższych osób. Ukochanej Ilony, przyjaciela Iona, który niestety okazał się słabym zdrajcą, oraz jego spowiednika. Dzięki temu zabiegowi autor zbudował podwalinę do opowiedzenia życia Włada Palownika z różnych okresów. Powoli wraz brniemy przez historię jego życia, dowiadując się co widział, przeżył, czego doświadczył i jakie w następstwie podejmował decyzje. Poznajemy wiele stron Drakuli - okrucieństwo, poświęcenie, bohaterstwo i męstwo, a także płonące w nim uczucia i pragnienia.

C.C. Humphreys pisząc opasłą powieść o życiu Włada Palownika, opierał się na masie źródeł starając się, aby przekaz był jak najbardziej zgodny z prawdą. Fikcja, którą stworzył na potrzeby książki, świetnie wpasowuje się w faktyczne wydarzenia, można by wręcz podjąć rozważania, czy nie zdarzyło się to naprawdę. Obszerna nota od autora i dołączona bibliografia pozwala rozeznać się w faktach i wprowadzonej fantazji. Na skrzydełku okładki jest również załączona mapka.

Język jakim posługuje się autor nie jest mocno stylizowany, ale czuć w nim duch późnego średniowiecza. Często używane określenia są mocne i dosadne, co akurat w tej pozycji jest dla mnie plusem - takie były czasy, takie przekonania i takie słownictwo.

Autor nie narzuca czytelnikowi oceny postępowania głównego bohatera. Faktem jest jego niezwykłe wręcz okrucieństwo, któremu zresztą zawdzięcza swój przydomek, jednak czy można go osądzić tak jednoznacznie? Ukazanie jego osoby w różnym świetle, prześledzenie losów od młodzika, buduje ciekawy portret psychologiczny, wciąż jednak okryty tajemnicą i niedopowiedzeniami.

Historia Włada Palownika opowiedziana przez C.C. Humphreysa jest najwyższych lotów powieścią historyczną. Jak najwierniej trzyma się faktów, jak najpełniej ukazuje postać groźnego i strasznego - ale wciąż człowieka - Włada Drakuli. Styl, klimat, kreacja głównych i pobocznych bohaterów - wszystko zasługuje na najwyższą notę. Śmiem twierdzić, że książka jest mocno męska, ale i kobiety się w niej odnajdą - autor nie zapomniał o zbudowaniu dobrego wątku miłosnego. Miłośnicy literatury historycznej - przygotujcie się na prawdziwą ucztę dla czytelniczych zmysłów.

9/10

za egzemplarz recenzencki tej fascynującej powieści historycznej, dzięki której zupełnie inaczej spojrzałam na postać Włada Drakuli, dziękuję z całego serca

Autor: Alex Scarrow

Tytuł: Time Riders. Jeźdźcy w czasie.

Wydawnictwo: Zielona Sowa

Stron: 438

Liam, Sal i Maddy to z pozoru zwyczajni nastolatkowie. Zwyczajni... ale pochodzący z różnych epok. Do tego łączy ich jeden mroczny szczegół. Wszyscy cudem uniknęli śmierci, uratowani przez tajemniczego mężczyznę - Liam O'Connor w 1912 roku podczas feralnego rejsu Titanica, Sal Vikarm wprost z płomieni pożaru w 2026 roku, a Maddy Carter z pokładu samolotu skazanego na kraksę, w roku 2010. Wszyscy razem stają przed trudnym zadaniem - ochroną historii świata przed zmianami, jakie mogą wywołać niekontrolowane i wykorzystywane w niecnych celach podróże czasie. Bohaterowie wstępując do organizacji Time Riders muszą nie tylko nauczyć się wielu nowych umiejętności, ale dostosować do życia w nowych, obcych czasach, w oderwaniu od swych rodzin, korzeni i tego co znali najlepiej.

Pomysł na książkę o podróżach w czasie nie jest oryginalny - ostatnio wielu autorów wykorzystuje ten motyw w książkach z pogranicza młodzieżowych fantasy i sci-fi. Jednak trzeba przyznać, że w wypadku "Time Riders" Alex Scarrow dobrze ten temat wykorzystał. Fabuła książki oscyluje między czasami hitlerowskiej propagandy oraz szeroko pojętej współczesności (chociażby motyw zamachu na World Trade Center). Ciekawy jest sam pomysł na organizację, która ma bronić historii przed zmianą jej biegu i konsekwencjami jakie mogą się z tym wiązać.
Książka "Time Riders" jest kierowana do nastoletnich czytelników i jest bardzo dobrze do tych odbiorców dostosowana. Co więcej - można poczuć, że są traktowani poważnie. Proponowana im opowieść nie jest infantylna, jest napisana w sposób ciekawy i wciągający, językiem prostym i barwnym. Bohaterowie są dobrze wykreowani, indywidualni, można ich polubić, a nawet się z nimi utożsamiać. Dodatkowo czytelnik tu znajdzie różne elementy: historię, sci-fi, przygody.
Krótkie rozdziały, nieprzeciągane na siłę, osobiście uprzyjemniły i znacznie ułatwiły mi czytanie tej książki.

Autor miał doskonały pomysł, który na pewno zjednał i zjedna sobie ogrom czytelników. Zgrabnie połączył elementy fantastyczne ze współczesną historią, ciekawymi przygodami i nastoletnimi głównymi bohaterami, którzy musieli nauczyć się ze sobą współpracować mimo dzielących ich różnic. Połączenie to wyszło zaskakująco dobrze, tak dobrze, że mimo początkowych obaw, daję jej naprawdę dobrą ocenę i zabieram się za czytanie kolejnego tomu. Serdecznie polecam.

Na rynku polskim dostępna jest już kolejna superprodukcja, największego w Polsce producenta i dystrybutora audiobooków. Audioteka.pl po raz kolejny udowodni, że rynek dźwiękowych książek staje się coraz ważniejszym elementem kultury. Tym razem udostępni nam dzieło Stanisława Lema „Niezwyciężony”. 

Ta super produkcja to wielowymiarowy teatr dźwięku, gdzie głosy kilkudziesięciu aktorów, między innymi Daniela Olbrychskiego, Wiesława Komasy i Arkadiusza Jakubika, wcielają się w role bohaterów literackich „Niezwyciężonego”. Błyskotliwe dialogi przeplatane są znakomitą muzyką jednego z najbardziej innowacyjnych, polskich zespołów rockowych „Ścianka”. Słowa, muzyka i złożone efekty dźwiękowe, przestrzennie otoczą słuchacza i wprowadzą go w niezwykły świat Stanisława Lema.

W świat „Niezwyciężonego” wprowadzą nas Krystyna Czubówna jako narrator oraz mistrzowie dubbingu W rolę bohaterów wcielą się m.in: Daniel Olbrychski, Marcin Kowalczyk, Wiesław Komasa, Arkadiusz Jakubik, Janusz Łagodziński, Mirosław Zbrojewicz, Radosław Popłonikowski, Sławomir Holland, Eryk Lubos.

Zapraszamy do zapoznania się z fragmentami tego audiobooka

http://www.youtube.com/watch?v=yx6o0Q5oSSw&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=WFfBPaVbWqo&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=rzYxSfli52U&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=OCOYZCJUOHM&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=lgexgd4KEqg&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=4xms195bF8A&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=pAvkscdi7tQ&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=vzh2cvXfF2g&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=q2X3p0jPlEE&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=xtVQGvAK3Ps&feature=youtu.be

Jesse, Nicole i Claire Keyes są siostrami, ale nie żyją ze sobą w zgodzie. Pewnego dnia Claire, światowej sławy pianistka odbiera telefon od najmłodszej siostry, Jesse. Dowiaduje się, że Nicole wkrótce przejdzie operację i będzie potrzebowała stałej opieki. Claire, wierząc w zapewnienia Jesse, że Nicole wybaczyła jej już dawne niesnaski i nieporozumienia, z nadzieją jedzie do Seattle zająć się siostrą. Niestety, szybko okazuje się, że nie jest tam mile widziana ani przez Nicole, ani przez jej szwagra Wyatta, który słyszał o Claire same najgorsze rzeczy. Na domiar złego opieka nad siostrą wiąże się z nielada wyzwaniami dla oderwanej od rzeczywistości kobiety - musi nauczyć się wielu rzeczy, począwszy od gotowania. Pomoc w rodzinnej cukierni też nie wychodzi jej najlepiej. W końcu jednak znajduje upragnioną akceptację w niesłyszącej córeczce Wyatta Knighta. Jej pobyt w Seattle będzie wielkim wyzwaniem, okazją do ułożenia relacji z siostrą, a nawet zmiany dotychczasowego życia.

Słodkie Słówka to typowy romans z elementami powieści obyczajowej - kobiecej, życiowej. Skłócone z różnych powodów siostry, wzajemne pretensje i żale, samotność skupionej na karierze kobiety, układanie rodzinnych relacji, wybaczenie, pożądanie i wiele oblicz miłości, a wszystko to z uroczą cukiernią w tle. Zdecydowanie jest to książka, w której od początku wiadomo co i jak, ale przyjemność ma przynosić samo jej czytanie, a nie odkrywanie zawiłych tajemnic. Jako książka typowo na wieczór pod kocem przy ciepłej herbacie zdecydowanie się sprawdzi.

Autorce trzeba przyznać umiejętność ładnego i lekkiego opowiadania historii. Wątki nie są przeciągane, dialogi nie wydumane.

Powieść Susan Mallery jest ciepła i urocza. Mówi o pokonywaniu różnych życiowych trudności - rodzinnych nieporozumień, zmęczenia i wypalenia karierą, a także o nowych początkach - wybaczeniu, miłości mężczyzny do kobiety i miłości matczynej. Wybierając ją jednak trzeba pamiętać, że to książka o charakterze relaksacyjnym - stąd trzeba wybaczyć jej przewidywalność, a czerpać radość z jej czytania czując aromat słynnego czekoladowego ciasta sióstr Keyes. 

6+/10

za egzemplarz recenzyjny słodkiej książki o trzech siostrach, dziękuję z całego serca wydawnictwu