Jus Accardo - "Toksyna", Denazen #2
22:56Tytuł: ToksynaAutor: Jus AccardoWydawnictwo: DreamsStron: 416Cykl: Denazen, tom II / Tom I
Deznee i inne szóstki trzymają się razem. Dziewczyna cieszy się z bliskości ukochanego Kale'a. Oboje próbują nie przejmować się myślą o tym, co może knuć Denazen. Pewnego dnia jednak wszystko staje na głowie. Dez traci odporność na dotyk Kale'a, chłopak staje się dla niej śmiertelnym zagrożeniem.
Na horyzoncie pojawia się piękna Jade, która ma dar niwelowania umiejętności szóstek. Jej zadaniem jest pomoc Kale'owi, by potrafił okiełznać swoją moc. Bliskość Jade działa Dez na nerwy, czuje w niej konkurencję o uczucie Kale'a. Kale również ma powody do zazdrości, Alex trzyma się niebezpiecznie blisko Dez i nawet udaje mu się ratować ją z opresji. Co więcej - on bez problemu może dotykać dziewczynę.
Deznee natomiast skrywa przed wszystkimi potworną tajemnicę. Ojciec, chcąc odzyskać swoją największą broń jaką jest ukochany córki, otruł ją i obiecał antidotum w zamian za doprowadzenie do Denazen utraconej szóstki...
O ile w pierwszej części polubiłam wyszczekaną Dez, tak w drugiej dała mi się nieco we znaki. Denerwowały mnie jej nieracjonalne wybory, wątek zazdrości o Jade również był nieco ciężki do strawienia. Autorka jeszcze bardziej naznaczyła bohaterkę buntowniczym charakterkiem, a tekst starała się jeszcze mocniej "wymłodzieżowić". Dziwne, niby slangowe zwroty typu bezpieczniki mu wywalały (w kontekście Kale'a, który się zdenerwował), są w moim odczuciu częstsze i mniej przemyślane niż w pierwszym tomie Denazen.
Jus Accardo nieco zwolniła też z akcją. Momenty pogoni i walki z agentami Denazen były dość chaotyczne i jakby na siłę przeciągane. Książka obfituje jednak w mniej lub bardziej niespodziewane zwroty wydarzeń oraz silnie emocjonalne momenty. Nie czułam się znudzona czytając Toksynę, a brnięcie przez kolejne strony było doświadczeniem przyjemnym.
Nie mogę też nie zwrócić uwagi na momenty bliskości między bohaterami. Książka jest kierowana do młodzieży i sama nie wiem, czy takie ujmowanie związku i cielesności powinno znaleźć się w powieści dla nastolatków.
Według mnie cała seria Denazen jest możliwością do przeżycia ciekawej i dynamicznej przygody z jej bohaterami. Czyta się ją szybko i bez znudzenia, wyraziste postaci nadają jej charakteru, wydarzenia wciągają, a zamykając Toksynę przychodzi niedosyt i oczekiwanie na część trzecią.
6+/10
Za możliwość przeczytania książki, dziękuję z całego serca wydawnictwu
5 komentarze
Książka czeka w kolejce i jak tylko skończę Gorączkę to biorę się właśnie za ten tytuł. Jestem ciekawa jak mi się spodoba i mam nadzieję, że nie będzie gorsza niż poprzedni tom, który w sumie jakoś szczególnie mnie nie porwał ;]
OdpowiedzUsuńCo nieco słyszałam o tej serii i może ją kiedyś przeczytam. Szkoda, że druga część trochę spadła w porównaniu do pierwszej, ale może trzecia się będzie lepsza :)
OdpowiedzUsuńMam w planach tę książkę. Pierwsza część bardzo mi się podobała. Mimo wszystko mam nadzieję, że mi się spodoba.
OdpowiedzUsuńMuszę dorwać tom pierwszy w swoje ręce :D
OdpowiedzUsuńMam na oku tą książkę, ale nie miałam okazji jej kupić ani przeczytać. Myślę jednak, że w najbliższym czasie uda mi się coś z tym zrobić. Ciekawa i rzetelna recenzja. Tom pierwszy przeczytałam już jakiś czas temu i pamietam, że byłam zadowolona, zobaczymy czy i ta książka mnie tak zachwyci;) pozdrawiam i zapraszam do mnie ;) http://zapiski-okularnicy.pl/
OdpowiedzUsuń