Po pierwszej części kolejnej kultowej mini-serii Gayle Forman, przyszedł czas na kontynuację - Ten Jeden Rok. Tym razem naszym przewodnikiem jest Willem. Bohater zaprasza nas do pokonania wraz z nim krętej i trudnej życiowej drogi, na której się znalazł. Poszukiwanie Allyson to nie jedyna trapiąca go bolączka. Utrata ojca, niełatwe relacje z matką, próba ułożenia swojego świata na nowo - to wszystko skutkuje tułaczką, podróżą, która pomaga chłopakowi odnaleźć własne podwójne szczęście. 

I znów Forman nie zawiodła moich oczekiwań. Wydarzenia opowiadane z perspektywy Willema są zupełnie inne w odbiorze niż te opisywane przez Allyson. Za sprawą zmiany pierwszoplanowej postaci, zmienia się również klimat i wydźwięk powieści. Bałam się pewnej schematyczności ze strony autorki, której dwie inne książki czytałam wcześniej, jednak każda kolejna jej powieść skonstruowana jest zupełnie inaczej.

Rozczarują się ci, którzy liczą na dokładne poznanie dalszych losów zagubionej, zakochanej pary. To nie one są osią historii. Klu Tego Jednego Roku są przeżycia Willema i jego świat, którego częścią są poszukiwania tajemniczej Lulu straconej w Paryżu.

Całość mini-serii jest według mnie utrzymana w dużo poważniejszym i dojrzalszym tonie niż Zostań, jeśli kochasz. Jest ciągłym odkrywaniem, podróżą z niespodziewanymi zakrętami, wędrówką wgłąb siebie, przewartościowywaniem dotychczasowej egzystencji. Smaku dodają klimatyczne zakątki Europy, Indii, Meksyku... Dzieje się tu naprawdę wiele, a Gayle Forman prowadzi fabułę w solidny i niezachwiany sposób, dbając, by czytelnik w czasie tej życiowej wycieczki Willema nie pogubił się, a odnalazł wraz z nim.

Niech za moją opinię wystarczy wyznanie, że po kolejną książkę autorki, jaka pojawi się na polskim rynku, na pewno sięgnę.

7+/10

Allyson nigdy nie robiła nic spontanicznego. Zawsze starała się spełniać oczekiwania matki i ojca i być dobrą córką. Podczas wycieczki do Europy ufundowanej przez rodziców na zakończenie liceum postanawia zrobić wreszcie coś dla siebie, a impulsem do tego kroku jest Willem, Holender grający w wędrownej grupie teatralnej. Szalony pomysł spędzenia jednego dnia w Paryżu obróci całe życie Allyson o 180 stopni.

Kolejna książka Gayle Forman na polskim rynku - po sukcesie dwutomowej serii Zostań, jeśli kochasz i po moich własnych dobrych z nią doświadczeniach, miałam dość wysokie wymagania co do tej pozycji. Na całe szczęście się nie zawiodłam. Historia zupełnie inna, nie czułam w niej smaku poprzednich książek Forman, jednak styl opowiadania wydarzeń - lekki, równy, wciągający - pozostał ten sam. Autorka  świetnie poradziła sobie również z opisami miejsc, w których znajdują się nasi bohaterowie trafnie ujmując ich piękno i oddając niepowtarzalny klimat Paryża i Londynu.

Pomimo tego, że bohaterowie przeżywają przygody, których raczej zwykły człowiek nie doświadczy, łatwo się z nimi utożsamić, bo to postaci z krwi i kości - mający realne problemy, rozterki, uczucia. Forman posługując się fikcją literacką dotyka spraw bliskich dojrzewającym czytelniczkom - miłości, relacji z przyjaciółmi, rodzicami, odkrywania samego siebie. To, w połączeniu z zaskakującą fabułą i dobrze opowiedzianą historią, daje książkę, od której znów ciężko się oderwać.

Forman lubi otwarte zakończenia, dlatego nie spodziewajcie się, że na końcu wszystko się rozwiąże, a Wy wraz z Allyson odnajdziecie spokój. Przed nami jeszcze jedna strona tej historii - Ten jeden rok, na którą - przyznam szczerze - czekam z ciekawością.

7/10

Wypadek, w którym uczestniczyła Mia i który odebrał jej całą najbliższą rodzinę, odcisnął się piętnem nie tylko na dziewczynie, ale również na jej chłopaku, Adamie. Niektóre rany goją się zbyt wolno. Drogi zakochanych rozchodzą się. Mia studiuje na Juilliard i zdobywa sławę jako obiecująca wiolonczelistka. Adam i jego zespół Shooting Star wspinają się na szczyt muzyki rockowej, ubóstwiani przez fanów i otoczeni przez dziennikarzy i papparazzi. Chłopak z trudem znosi rozgłos, a minione wydarzenia odbijają się echem w jego twórczości. Los splata drogi Mii i Adama w najmniej odpowiednim momencie. A może właśnie najlepszym?

Poprzednia część, Zostań, jeśli kochasz była napisana w świetnym stylu, trzymała czytelnika w napięciu i dostarczała wielu silnych emocji. Autorka zdołała utrzymać ten poziom, choć do mnie bardziej trafiła Zostań. We Wróć, jeśli pamiętasz  to Adam jest narratorem, poznajemy więc wydarzenia z poprzedniej części z jego perspektywy, odkrywamy jego uczucia, rozterki, strach, doświadczamy jego bólu. Autorka zdołała nadać obu narracjom odmienny wydźwięk i choć czytamy wspomnienia wydarzeń, których byliśmy świadkami czytając Zostań, możemy zobaczyć je teraz w zupełnie inny sposób. Napięcie dozowane jest w bardzo umiejętny sposób i ciężko się domyślić jak naprawdę skończy się ta opowieść, dlatego zaangażowanie czytelnika nie maleje nawet na chwilę.

Mam nadzieję, że autorka dotrzyma słowa i nie napisze kolejnej części - wydaje mi się, że historia Mii i Adama została opowiedziana w sposób najlepszy z możliwych, a czytelnik może sam domyślać się jak dalej toczy się życie bohaterów. Nie ma sensu jej jeszcze rozdrabniać i dodawać dramatyzmu - tyle emocji wystarczy. Nie mogę się jednak doczekać na to, kiedy inne książki autorki pojawią się na polskim rynku wydawniczym.

Całą serię ze szczerym sercem polecam. Jest niedługa objętościowo, lecz emocjonalna i przejmująca, bardzo dobrze napisana.

8/10

If I Stay - światowy bestseller amerykańskiej pisarki Gayle Forman, został uhonorowany wieloma nagrodami i nominacjami, a także doczekał się ekranizacji. O dwutomowej serii mówi praktycznie cały czytelniczy świat. Spodziewałam się ckliwej, nudnej i infantylnej książki dla nastolatków. Najlepszą rekomendacją będzie chyba to, że pochłonęłam ją w jeden wieczór, nie mogąc uwierzyć, że ta niepozorna powieść niesie ze sobą tak wiele.

Siedemnastoletnia Mia stoi przed najtrudniejszym wyborem w życiu - albo poświęci się ukochanej muzyce i wyjedzie do Juilliard, najlepszej szkoły dla muzycznych talentów, albo zostanie z ukochanymi rodzicami, bratem i swoją pierwszą miłością, Adamem. Nie spodziewa się jednak, że za chwilę stanie przed nią wybór jeszcze trudniejszy. Ten wypadek sprawił, że straciła ukochanych rodziców, jej braciszek Teddy walczy o życie, a ona... zawieszona w próżni, widzi co dzieje się w okół - swoje niemal martwe ciało, bliskich gromadzących się na szpitalnych korytarzach... zostać, czy odejść?

Krótka objętościowo, a naładowana emocjami po same brzegi historia młodego życia, które zaraz może zostać brutalnie przerwane. Retrospekcje ukazujące więź jaką Mia dzieliła z rodzicami, bratem, dziadkami, chłopakiem i swoją ukochaną wiolonczelą. Niesztampowi bohaterowie - od głównych, po pobocznych. Świetnie zbudowana fabuła, narracja, doskonale dozowane napięcie. To tylko część tego, co oferuje nam Gayle Forman w Zostań, jeśli kochasz.

Podczas czytania wzruszałam się, uśmiechałam, rozczulałam, trzymałam kciuki za bohaterów, czułam się jakbym sama była na zatłoczonym, szpitalnym korytarzu, czekając na decyzję Mii - obudzi się? Wróci? 

Obawiam się sięgnięcia po film, nie sądzę, że dorówna książce. Od razu za to sięgam po Wróc, jeśli pamiętasz mając nadzieję na kolejną przygodę ze świetnym stylem autorki. Brawa należą się też za tłumaczenie, które nie sprawiło, że chciało mi się książkę odłożyć, a zachowało emocjonalny i specyficzny klimat pozycji.

Serdecznie polecam! Warto przekonać się dlaczego powieść ta zasłużyła na wydanie jej w ponad trzydziestu językach świata.

8/10